Ατσάλι πέφτει το φεγγάρι επάνω στα νερά.

Ατσάλι πέφτει το φεγγάρι επάνω στα νερά.

Στα γραφτά μου ξοδεύονται όλα: οι λέξεις

Τα αισθήματα

Οι θλίψεις και ο θάνατος.

Μόνο τις αλήθειες γυρεύω

Όπως τις έχω ανάγκη τις χλομές μέρες

Να φωτίσουν. Όλα έχουν κιόλας γίνει· τι νομίζω

Είναι μηδενικής σημασίας. Διττά τα αποφασισμένα·

Και το πρόσωπο κι η μορφή του,

Αινιγματικός Ιανός·

Αντανάκλαση της αιωνιότητας μες το θνητό,

Η νύχτα που αναζητώ τον έρωτά σου

Σβήνεται μέσα στους καθρέφτες· έμαθα

Στραβά τα μάτια να κάνω

Στον επαίτη σου έρωτα, στην ρήγισσα που είσαι

Που σκύβει απ’ το παράθυρο της για να δει

Πώς φλέγεται ζωντανή η πομπώδης σελήνη..

                                      Πάρος 28.3.2013