Κατασκοπεύω τα μάτια που αγαπούνε

Διάφανο νερό,    χαριεντίζεται με τον χρόνο·

μέσα στο παλιό πηγάδι, εκεί που πέφτει ο κουβάς

απ’ το μαγκανοπήγαδο κι ο παφλασμός τρυπάει

της γης το τύμπανο·

πιο μέσα, ρίζες των δέντρων, απαρέμφατες, στρίβοντας

περί άξονα, ρίζες αινιγματικές·

κλώθονται γύρω από τον ενεστώτα των φωνηέντων·

στο αφράτο χώμα, η χλόη βαθιανασαίνει κι ελπίζει

έναν αέρα μειλίχιο·

το καθετί είναι σαφές: η ζωή σε σένα ελπίζει

διαπιστώσεις καθαρού μυαλού.

Ανάμεσα στις σκέψεις σου χωρά

ο ζέφυρος

και η ροδόχροη μαγευτική ανατολή.

Κατασκοπεύω τα μάτια που αγαπούνε

μία μελαχρινή που παίζει

με το στήθος της

κι η κάθε ρόγα

ανοίγει πόλεμο με το ερωτικό γύρω διάστημα..