Για να πιστέψεις το Σύμβολο ο κόσμος χάνεται και ασφυκτιά μέσα σε κλειδωμένες φυλακές- εσύ είσαι ψυχή που λογαριάζει ‘’ άλλα’’ , νομιμοποιείς τα όνειρα και στέκεσαι στο πιο ψηλό σκαλοπάτι της ευπρέπειας, λάμπεις
Μέσα στον λιγοστό αέρα, γαμπρός μιας νυκτωδίας που παρηχεί επάνω από τα σεμνά τριαντάφυλλα, ανήκοντας
Στην ασχημάτιστη αιωνιότητα! Πού αλήθεια κοιμάσαι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου