Λήγει η σκέψη όταν σμίγει το απόγευμα με το πάθος των ερώτων.

 Λήγει η σκέψη όταν σμίγει το απόγευμα με το πάθος των ερώτων.

Βουβαίνεται το αίσθημα, κατσιάζει.

Ένα κορίτσι ανηφορίζει κατά την πλατεία του κόσμου.

Ένα αγόρι το κοιτάζει.

Το ποίημα γκρεμίζεται.

Το απαγγέλει ένας παράξενος ζητιάνος.

Φωνήεντα πηδούν επάνω στα πλακάκια.

Συνομιλεί καθένας με τον εαυτό του.

Τόσος κόσμος μαζεμένος τόση μοναξιά.

Τυχαίνουν ομιλίες που δεν καταλήγουν πουθενά.

Ωραία ξετυλίγεται ένα ανούσιο παραμύθι.

Μπαλώνω το νόημα με φράσεις καθαρής αυταπάτης.

Ο νέος ερωτεύεται το όμορφο κορίτσι.

Δένονται όλα μέσα στις σκιές τους και την τσακισμένη νύχτα!

Όλες οι αντ