Σιγανή βροχή και θόρυβος από ξεπλυμένο απόγευμα·
Θλίψη παντού, θλίψη και άγονη μελαγχολία·
Σε πλησιάζω κλείνοντας τις ανοιχτές λέξεις που ουρανοδρομούνε·
Πίσω από τις τζαμαρίες των ψευδαισθήσεων υπάρχει μια κραυγή·
Συγκεντρώνεις επάνω σου όλων των ποιημάτων την ουσία· εγώ
Κάνω πλάνα για μια ατακτοποίητη μυθολογία-
Ψεύτικος είναι ο κόσμος μας και μικρός.
Δεν ξέρω αν η πόλη μας δεν θα βουλιάξει πίσω από ασύνορα διαστήματα·
Σφυγμομετρούμε κάθε μέρα την αγάπη·
Όλο επάνω μας θα πέσει το μοιραίο και το οδυνηρό·
Πού περπατάμε που δεν έχει το σκοτάδι κάθε αγωνίας απλώσει;
Γράφω πηγαίνοντας για ξημερώματα· η λύπη είναι πάντα λύπη και κρατά
Το τελεσίδικο μαχαίρι· περνώ κλωστή σε μία ράθυμη βελόνα· ακούω
Τον ουρανό της νύχτας που χλευάζει
Όσα προκύψαν όνειρα και έγιναν ακραίοι εφιάλτες!
Άγιοι Ανάργυροι 11/11/2023
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου