Ευπειθώς αναφέρω ότι με την δυσπιστία μου κατάφερα τα κατάφερα όλα.
Όπου με άφησε η ζωή να είμαι ο πολιορκητής- όπου
Και νικητήρια πουθενά με πήγαν.
Α ρε κοίτα που έκανα την γλώσσα αλεξίπτωτο να πέφτω από κάτι
περιέργους και βάλε ουρανούς
Μόνο η κόρη μου με θέλει πιο σκληρό και πιο σκληρό-
Και πώς να γίνει λίθος ένας άνθρωπος; Κατά βάθος
Θρύψαλο ενός άστρου είμαι
Που πάνω του έχει ερμηνεύσει η ανθρωπότητα τους νόμους της απηρχαιωμένης λαλιάς της.
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ στις 29.1.14
2 σχόλια:
14/8/22
".... Καταλήγω πάντα σε μια παράξενη συνδιαλλαγή:
Με τον Χρόνο, με τον εαυτό μου, με τους γύρω μου, με το Τίποτα. Κι εκεί μένω..
Γράφοντας ποιήματα και ποιήματα. S.P."
Καπετάνιος
στη στεργιά,
σπέρνεις με την ευεργετική βροχή
και θερίζεις
πάντα κοντά στον 'Ηλιο ...
Να είσαι πάντα καλά,
δημιουργέ μου
"αστοριανή"
Λ.Ι, Ν.Υ.
Χαρίζω και χαρίζομαι· νιώθω ζωντανός όταν δίνω· και αν και πολλές φορές απογοητεύομαι, δεν τα παρατάω· ο άνθρωπος είναι το κέντρο, είχε δίκιο ο Μπρετόν- τα φιλιά μου…
Δημοσίευση σχολίου