Ξέρω κάτι ξαφνικούς θανάτους από εκείνους
Που δεν σε αφήνουν να αποχαιρετίσεις, σε αφήνουν
άφωνο
Και τρέμεις απλά μπροστά στο γεγονός.
Είναι η ζωή βλέπεις τόσο αινιγματική, σαν μια σύμβαση ακαθορίστου
διάρκειας, σε κάνει να υποτάσσεσαι
Στα θελήματά της.
Και κάτι στιγμές σου ξεφουρνίζει ένα αίνιγμα που δεν θα το λύσεις, απλά
το ακούς
Και κάνεις προσπάθειες να είσαι ο παίχτης σε ένα παιχνίδι
Που σφυρίζει την λήξη του -και χάνεις πάντα- ο διαιτητής…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου