Τι ανάλαφρος ήλιος που απρόσμενα φωτίζει την μέρα!
Ανάμεσα σε κίονες του ουρανού πέμπει θαυμάσιο ύμνο.
Ευκίνητες ηλιαχτίδες κάπου κινούν τα νήματα της χαράς
Στον λουτήρα του πρωινού νίβεται μια νεράιδα
Μάχονται γύρω μου οι υποσχέσεις.
Φτερουγίζει η καρδιά μου θέλει να ελευθερωθεί
Απαρηγόρητος μέσα σε λύπες που δεν ξέρω
Γκρεμίζω την συντέλεια των ουρανών ανεβάζοντας
Το κάθε Αόρατο σε Ορατό!
1.1.2021
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου