Ημερολογιακό πάθος και βάλε…

 

Σκορπούν οι ανάσες μου κάτω από μια μάσκα που με πνίγει,

Βιοπορίζομαι με υπομονή,

Τα χέρια μου ραγισμένες αντένες που εκπέμπουν sos και τεκμήρια,

Ανηφορίζω λεξιλόγια και αμετάφραστες οδύνες,

Εγώ ο καλός ο κακός και ο άσχημος

Θροΐζω σαν να με πλημμύρησαν φυλλώματα της πικροδάφνης

Ανθίζω

Άλλοτε με οστεοθλάστες ακμαίους και άλλοτε

Με φρονιμήτες α-φρόνιμους

Ακούω την ηδονική γλώσσα των πουλιών

Ακούω τα αρώματα των σκίνων

Δνοφερός κόσμος καθόλου περήφανος πλέον

Διψά για εμφύλιους και αίμα

Ψεύτης και δολοπλόκος ο θάνατος

Ποιός να εμπιστευτεί την κακοτράχαλη όψη του;

Παλαιώνονται τα αισθήματα και είναι σαν κρασί που το ορέγεσαι και σε μεθάει

Εμπιστεύομαι ένστικτο και σεβασμό

Και τα δύο καλά τα κατέω

Μελέτησα μύθους και εξάψεις

Συνείδηση έχω συνείδηση επιθυμώ έχετε και δι υμάς

Όπως γερνάω εκτιμώ τις σιωπές που δεν φρόντισα

Σκέφτομαι τι να σκάβει μέσα μου η αγρύπνια

Λιμνάζουν δάκρυα στα στήθη του ανέμου

Σκοτώνονται τα σύννεφα να πουν για μια βροχούλα που έρχεται

Νοέμβριος σχεδόν τελειωμένος

Ο κομπορρήμων ο ενεστωτικός κι ο αόριστος..

27.11.2020