Αναζήτηση της Αθώας Αιτίας!

 

 

Χωρούν επαναστάσεις μέσα μου

ρακένδυτες.

Ισιώνει και στραβώνει ο αιώνας.

Πίνω μπαρούτι και γεννιούνται Ιδέες που

τις ποτίζουν χλωροφόρμιο.

Πρόσεξε πόσον θάνατο θα προκαλέσεις, πόσον

πόνο βαθύ.

Ασχημονούν οι μέρες μας, τοκίζονται επί όλεθρον.

Πού πάω με ποιήματα κατεστραμμένα;

Αναζητώ ένα σχήμα αισιόδοξης θλίψης

που το ζωγράφισε η μελαγχολία μου επάνω στα ντουβάρια του ήλιου

και το ξεπατικώσαν τα παιδιά

στην αθώα ιχνογραφία τους!