Όπως ζορίστηκε μελαγχολικό το Αγρίνιο
εξέβαλε εαυτόν σε πανωραίες παραφυάδες
Την νύχτα ήταν μια πόλη που ασθμαίνει μες την υγρασία
Ερήμωσε η μορφή του βλέπεις μέσα στον ντουνιά
Ντεραπάρισε τρώγοντας το φυτικό του βασίλειο
Υπάκουο στην τραγελαφική εξουσία
Νωρίς δεν κοιμήθηκα, έμεινα στο μπαλκόνι να κοιτάζω που οι ανάριοι
Περαστικοί της πλατείας ήταν συνεσταλμένοι έως θάνατον
Άκουσα την ψυχή τους
Τραγούδησα κάθε ρυθμό της νύχτας
Έγινα μαέστρος της ερημιάς
Με αποστήθισαν οι νυχτερίδες..
8.11.2020
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου