Ξενυχτώ και είναι αναντίρρητος ο ουρανός: σαν ένα τάμα που δεν το εκπληρώσαμε. Τρυγώ μνήμες και μυρίζει όμορφα το γιασεμί· το φωτεινό σκάφος της μέρας το λουλουδάκι σου!
Ψιθυρίζεις· σε ακούω: πάντα θ’ ακούω τις μοναχικές καρδιές. Βαθαίνει η νύχτα, έχει σκέλος σαν διαβήτης και με το άλλο γράφει τα όνειρά σου στον παράδεισο.
Δεν ξέρω πώς να πω τέτοια ευτυχία!
Ίσως η αγάπη μόνο ξέρει να μου ζωγραφίζει πάντα έναν κόσμο που χαμογελά.
Πάντα για τα ίδια που πιστεύα από παιδί θα επιμένω.
Ψιθυρίζεις· σε ακούω: πάντα θ’ ακούω τις μοναχικές καρδιές. Βαθαίνει η νύχτα, έχει σκέλος σαν διαβήτης και με το άλλο γράφει τα όνειρά σου στον παράδεισο.
Δεν ξέρω πώς να πω τέτοια ευτυχία!
Ίσως η αγάπη μόνο ξέρει να μου ζωγραφίζει πάντα έναν κόσμο που χαμογελά.
Πάντα για τα ίδια που πιστεύα από παιδί θα επιμένω.
26.01.2019
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου