Όταν τελειώνουν αυτά που έχω να πω

Όταν τελειώνουν αυτά που έχω να πω, κλείνομαι στον εαυτό μου· κι αυτό είναι μια μυστική συνάντηση με τον εαυτό μου, μια σφυγμομέτρηση να δω μέχρι που πάει αυτός ο ορίζοντας της ευαισθησίας μου, που αύριο θα γεννήσει πάλι ποιήματα και πάλι εκμυστηρεύσεις.

Να πόσο απλό είναι και όμως, ταυτόχρονα, πόσο σύνθετο, αν πας να το αναλύσεις.

Βυθοσκόπηση το λες- με την έννοια που ο οφθαλμίατρος έβλεπε μες το μάτι μου προχθές όλα εκείνα που δεν φαίνονται με το μάτι που με κοιτάζει.

Κρύβουμε τόσα πολλά τελικά;

Και ποιά επιστήμη μας αναγνώθει με τον τρόπο που καταλαβαίνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε, αλλά νιώθουμε και ασπαζόμαστε τα όποια συμπεράσματά της;

Πτήση σε ουρανούς που δεν κατανοούμε.

Και είμαστε πιλότοι δόκιμοι και θαυμαστοί!