...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

21 Δεκεμβρίου 2014

Θηλυκή φωτιά




Πίσω από μια πόρτα που δεν ανοίγει
Στέκομαι περήφανος και λυπημένος, σχεδόν
Όπως ένα παιδί που το μαλώσαν
Και κάναν’ τα μάτια του να κλάψουν..

Στάζει μες την καρδιά μου ο ουρανός
Με την σιγανή άσπρη βροχούλα του
Συντεταγμένη.

Περνάς με τα έκπαγλα μάτια σου
Ντελικάτη σαν ένα ιερό κίτρινο σύννεφο
Και τραγουδάς όπως μια αιχμηρή ηλιαχτίδα.

Θηλυκή φωτιά που νομοθετείς
για τις απώλειες
Χιμαιρική και ματαιόδοξη
Όσο χρειάζεται για να βαφτεί
με όνειρα η μέρα..






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου