Φυτρώνουν μέσα μου αγάπες και αίματα·
Και ένας ντουνιάς πολύπαθος με πολυφορεμένες ιδέες και έπαρση·
Ακολουθώ·
Να αποτινάξεις το βάρος το κατακάθι, τι αγώνας!
Ντροπιάζομαι στον εαυτό μου δεν αναγνωρίζω το πρόσωπο που με κοιτά·
Στον καθρέφτη η εικόνα τρέμει και ένας περαστικός απ’ την πραγματικότητα ζητιάνος
Μιλά με την φωνή μου κι η φωνή μου δεν είμαι εγώ- είναι ένας αντίλαλος από συνείδηση και ασυνειδησία, ένα παράξενο πράγμα από εμένα που δεν είμαι κι από κείνο που έγινα: φωνή και αφωνία, θόρυβος ψυχής που φθίνει τεθλασμένος..
Και ένας ντουνιάς πολύπαθος με πολυφορεμένες ιδέες και έπαρση·
Ακολουθώ·
Να αποτινάξεις το βάρος το κατακάθι, τι αγώνας!
Ντροπιάζομαι στον εαυτό μου δεν αναγνωρίζω το πρόσωπο που με κοιτά·
Στον καθρέφτη η εικόνα τρέμει και ένας περαστικός απ’ την πραγματικότητα ζητιάνος
Μιλά με την φωνή μου κι η φωνή μου δεν είμαι εγώ- είναι ένας αντίλαλος από συνείδηση και ασυνειδησία, ένα παράξενο πράγμα από εμένα που δεν είμαι κι από κείνο που έγινα: φωνή και αφωνία, θόρυβος ψυχής που φθίνει τεθλασμένος..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Η λαλιά μου ανθίζει και σε φτάνει από μακριά... S. P.
Χαρούμενη Γιορτή του Πατέρα, να έχεις με όσους αγαπάς και σε αγαπούν.
Υιώτα και Δημήτρης,
ΝΥ
Να είσαι καλά Υιώτα μου,
Αν και δεν τα πάω πολύ καλά με τέτοιου είδους γιορτές, μου φαίνονται πως κάνουμε εμπορικό και ευτελές το καθετί, δεν μου αρέσουν καθόλου.
Τα φιλιά μου στον Δημήτρη σου!
Δημοσίευση σχολίου