Οι φίλοι..

Οι φίλοι μου είναι στα μάτια μου οι φίλοι

είναι στην καρδιά· τα βράδια

γαυγίζουν στο φεγγάρι, την μέρα

κλαίνε στον ήλιο·

Αναγνώθουν λουλούδια έχουν καβούκι

πόνου·

Κουβεντιάζουμε την γαλήνη που έλειψε·

Όταν είμαι θλιμμένος καταλαβαίνω τι αξίζει

Το όνειρο που πλάθουν για μένα- εγώ

Που έστησα σκηνή μέσα στην μοναξιά και μίλησα με πεθαμένους

Αναγνωρίζω την φωνή τους στα τυφλά

Ξεκλειδώνουν την νύχτα και εισβάλλουν περιώνυμοι άγγελοι στο δωμάτιο

που με κοιμίζει.

Πριν όλα τελειώσουν..