Ερωτικό αλλιώς!...

Με ποιες χορταίνεις βλέψεις εμμένοντας
Σε ποιήματα φωταγωγημένα τι
Είναι να αγαπάς να σκαλίζεις τα κιτάπια του έρωτα να
Παρενοχλείς τους ανίδεους ενώ
Ήσυχη είναι η ζωή σου μιλάς
Φρόνιμα πια δεν σε χωράει
καμιά λογική από εκείνες που γνωρίζω, η λύπη σου
Καταπιεσμένο μεγάφωνο, έτοιμη να φωνάξει ερημιά-

Να ήμουν εγώ που σε άκουσα
Να περιτρέχεις γύρω από λακωνικά φεγγάρια
Αγρυπνώντας σπρώχνοντας τον ύπνο έξω από την φυλακή σου
Και σε αγάπησα μηδενίζοντας τα κοντέρ μου
Ξαναρχίζοντας να νιώθω εφήβου σκιρτήματα ανηφόρησα
Στις πλαγιές των φιλιών σου νηστεύοντας
Τραγούδια και λόγια ανούσια..

Με ποιες χορταίνεις σκέψεις αφήνοντας
Να περιπλανηθείς σε μοναξιές που τρομάζουν σβήνοντας
Το άστρο που ήρθε στο μπαλκόνι σου αναλαμβάνοντας
Να φωτίσει μελαγχολίες ώσπου να χαθούν καταθλιπτικά
Μάτια ως να χαμογελάσουν
Γελάει επιτέλους η μέρα σου!