Εγωιστική έφοδος του Σαββάτου..

Σκονίστηκε και έμεινε μετέωρη η άγουρη Παρασκευή·
ήρθε Σαββάτο:
οι γριές δοκίμασαν τα κουτσομπολιά τους στον άνεμο, 
όλα τα πήρε μια βιάση, μια φούρια.
Η αντωνυμία παρέμεινε εγωιστική
και όταν την χρησιμοποιήσαμε άναψε το καθαρό αρχέγονο μπαρούτι της.
Μετά από καιρό, κατάλαβε ο καθένας μας τι είναι να λείπεις.
Φυσούσε τονισμένα και, στα πλήκτρα του αόρατου πιάνου, η κάθε νότα ήταν ένστικτο και ταραχή.
Δάγκωσα την ψυχή μου και προχώρησα.
Ήμουν εγώ και ήμουν οι άλλοι-
ένας ρυθμός με συνεπήρε διάφανος.
Για χαρά και προσήλωση..