Γιορτάζω μια σειρά που θρυμματίζεται και μένει
Χνούδι λευκό αιθέριο που έσυρε ο αέρας ως τα ξημερώματα, εκεί που βρήκα
Να είμαι ανύπαρκτος κάτω από το νίκελο του ήλιου
Χνούδι λευκό αιθέριο που έσυρε ο αέρας ως τα ξημερώματα, εκεί που βρήκα
Να είμαι ανύπαρκτος κάτω από το νίκελο του ήλιου
Στην ζάχαρη του φωτός αγάλλει ο νους και ξαναλέει τα πράγματα
Στα ρουθούνια το άρωμα τα πάντα χλευάζει
Κυλιέται πάνω στην χλόη ο έρωτας
Ευγενικός ωστόσο, παράφορος
Καταπίνει την θλίψη με βία
Στα ρουθούνια το άρωμα τα πάντα χλευάζει
Κυλιέται πάνω στην χλόη ο έρωτας
Ευγενικός ωστόσο, παράφορος
Καταπίνει την θλίψη με βία
Και στο μεσημέρι εκείνος που την χαρά των κήπων σεβάστηκε
Είδε ν’ ανθίζουν ρόδα στην καρδιά του
Χαϊδεύει τα αλύτρωτα πέταλα αναστενάζει
Σαν από αρχαία χυτήρια να έρχεται του χρώματος η βοή
Και να μετακινεί τα τραχιά της μνήμης κοτρόνια
Είδε ν’ ανθίζουν ρόδα στην καρδιά του
Χαϊδεύει τα αλύτρωτα πέταλα αναστενάζει
Σαν από αρχαία χυτήρια να έρχεται του χρώματος η βοή
Και να μετακινεί τα τραχιά της μνήμης κοτρόνια
Όπως της πρέπει Δευτέρα
Ο θεός καλά κρατεί ο μύθος των μύθων
Τι όνειρο αναζητούμε και τι μας παραδίδεται
Λες και δεν θα σμίξουνε τα εύτηκτα λες και δεν θα ενωθούν τα στερεά τα υγρά δεν θα συνωμοτήσουν
Ο θεός καλά κρατεί ο μύθος των μύθων
Τι όνειρο αναζητούμε και τι μας παραδίδεται
Λες και δεν θα σμίξουνε τα εύτηκτα λες και δεν θα ενωθούν τα στερεά τα υγρά δεν θα συνωμοτήσουν
Θα ανεβούμε την κλίμακα της αρετής- έτσι ορίζουν
Οι γραφές· ταπεινοί θα παραμείνουμε θέλοντας
Να μας παρασταθεί το Θαύμα
Οι γραφές· ταπεινοί θα παραμείνουμε θέλοντας
Να μας παρασταθεί το Θαύμα
Γιατί για ένα Θαύμα πιστευτό και απίστευτο γίνονται πάντα και όλα..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
εκείνος που την χαρά των κήπων σεβάστηκε
Είδε ν’ ανθίζουν ρόδα στην καρδιά του ΣΠ
...με μάγεψε!Χαίρομαι για σένα.
Φιλί,
από βροχερή ΝΥ
Τουλάχιστον ποτίζει τις καινούριες τριανταφυλλιές
Με λησμόνησες λίγο αλλά δεν πειράζει. Είχα ένα ατύχημα, χτύπησα το χέρι μου. Ελπίζω να είσαι καλά. Εδώ αρχίσανε οι ζέστες. Τα φιλιά μου!
...παραπονιάρη μου... από τους πρώτους σε είδα
και σου έβαλα -δίχως να σε...ρωτ'ησω- στην Αστοριανή...
είπα να τηλεφωνησω μα ... κι ο Δημήτρης μου ε'ιπε να "βάλω" ανάρτηση... εδώ, βροχές, ομίχλη, και κρύο!!!!!
όλα έχουν τρελλαθεί,
κι ο Ανδρεάκης 14 μηνών... κι άρχισε να μιλάει!!!!!! "πάππι (!) άουσ...* του παππού το χάους=σπίτι!!!
Εκεί ξεχνιόμαστε... στις 8 πάω κι εγώ για κάτι "μικρο...πράμμμμμματα'
Περαστικά και Φιλιά
...σε συνάντησα στην αυλή μου...
Είμαστε ξεχωριστοί
κι ας μη το ομολογούν οι ανεμοσπαρτοι...
Πάντα με την αγάπη,
"αστοριανή"
Δημοσίευση σχολίου