Το αλογάκι ενός ονείρου καβαλίκεψα

Οι νύχτες μουντζουρώνουν τα τετράδιά μου-

Γεύομαι σήψη που δεν μου αρμόζει

Το αλογάκι ενός ονείρου καβαλίκεψα

Συνένοχος σ’ αυτό που αποδείχτηκε γέφυρα
που κυλά προς την οφθαλμαπάτη..

Αν συλλογιστώ ευχάριστα θα πληρωθούν οι μέρες με ευγένεια που σε εφηβεία ανήκει-

Ακριβώς μπαίνω στο Τίποτα που συμβιβάζεται με το φορτίο της πραγματικότητας

το σκοτεινό..

Βρίσκομαι εκεί που η κούραση ραντίζει το παρόν με ανυπέρβλητα δάκρυα
και η κάθε λέξη μαστίζει την μουσική γράφοντας
μανιφέστα μελαγχολικού διακονιάρη…

                                               Κατερίνη  3 Απρίλη 2014