Η πόλη είναι μια σαρακοφαγωμένη λαιμητόμος
που σκοπεί στο αναίτιο.
Στα σπλάχνα της ένα σκουλήκι σεργιανά
σφυρίζοντας σαν τρένο σε τροχιές καθ’ όλα ακαθόριστες.
Στάσεις λεωφορείων, διάκοσμος καταστημάτων
Φανταχτερών, απάτη οφθαλμών και νομίσματα που μια έλλειψη
αγοράζουν
Χρηματιστηριακή.
Αλληλεγγύη των λόγιων να μην τους απαρνηθούν οι εμπνεύσεις,
αλληλεγγύη των φιλόλογων να τους μείνουν στην τσέπη κάτι ψιλά
Απ’ του Ομήρου τις εγκλήσεις.
Στο απόγευμα σουλατσάρουν κάτι αμφισβητίες που γεμίσαν
τατουάζ
Το σώμα τους και ψάχνουν πώς την ψυχή να γεμίσουν.
Απ’ αύριο στην Πιερία σαν ένας δραγουμάνος που επισκέπτεται
το τέμενος του Ήλιου.
Θα κουβαλώ απόδειξη πως οι αθωότητες που αγαπώ είναι σ’ ένα
μπουμπούκι άπασες συνοψισμένες.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου