...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

13 Απριλίου 2014

Πιερία δωδεκάθεο σκήπτρο.




Στο όχι ποντάρει το πουλί τις ελπίδες του, στο αν δεν νικήσει το σκότος.

Και στα λυγισμένα δέντρα κάνει την φωλιά του δοκιμάζοντας την Παρασκευή στα όρια
και τον Απρίλη στις χαρές του…

Λογοτεχνία του Ακάθιστου Ύμνου, λογοτεχνία της φιλοτιμίας, λογοτεχνία εδραιωμένη επάνω στης φιλίας τον σκοπό.

Συνέλευση του σύννεφου με τον ταμιευτήρα της θαλάσσης, συνέλευση της μαργαρίτας με τον κάμπο που εκτείνεται ως την συνείδηση μου.

Πιερία γη, Πιερία δωδεκάθεο σκήπτρο.

Στου Ολύμπου την ρίζα σχόλασα την απελπισία μου και φόρεσα λευκές εκδοχές της χαράς.

Ο νεφεληγερέτης μιας ανθεστήριας παλιγγενεσίας…

                                                  Κατερίνη 4 Απρίλη 2014 


2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

..τουλάχιστον
η Πιερία σου έδωσε την θαυμάσια έμπνευση!

Φιλί ανοιξιάτικο,
Υιώτα,
αστοριανή, ΝΥ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Υιώτα
Φιλιά λοιπόν, ανοιξιάτικα και μοσχομυριστά!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου