Τετάρτη των αθώων καιρών…

Απ’ όποια μεριά φυλακή κι απ’ όποια θάλασσα ταξίδι των άκρων.

Κινάν τα νήματα οι θεσμοθέτες μα τα πολιτεύματα σαρώνονται απ’ τα συμφέροντα.

Τι αριστοκρατία αρμόζει πάνω στα πέταλα των ρόδων και τι ο Νυμφίος προσδοκά πριν τον προδώσουν οι αγελαίοι τράγοι;

Πάντως σαν σκοτεινιάζει πάνω απ’ των βουνών την ταράτσα,

το αίθριο του ουρανού φωτίζεται λιλά και ξυπνούν των πεθαμένων οι ταξιαρχίες..