Θα φύγω ως εκεί που μπορούν οι
λέξεις να φύγουν.
Με σκάφανδρο ή χωρίς σ’ έναν βυθό
που βρίθει από κοράλλια.
Στην ώρα του το χτυποκάρδι και στην
ώρα του ο πόνος.
Κατακερματισμένος ουρανός και
επίγεια των πραγμάτων πράγματι δόξα.
Αν συλλογιστείς λευκά κοίτα μην
γίνεις σκοτεινός για το σκοτάδι.
Αντήχηση έχει η μουσική κι απ’ όπου
την προσεγγίζεις αναφλέγεται
Της μελαγχολίας η παρτιτούρα.
Ζω από ονείρου ορμώμενος κι η
φυλακή που θέλησαν για μένανε δεν έχει τοίχους.
Πια!
Κατερίνη 5 Απρίλη 2014
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου