Να πλάθεις μία λέξη και του ζώου η εμπιστοσύνη να σε πείθει
για τα δυσκολότερα.
Το πάθος ως πρεσβεύεται από την λυρική βροχή
τίμημα μέγα έχει.
Η Ελένη πήρε της σελήνη μου και έφυγε στην προσφυγιά των
ονείρων-
μ’ έναν σκοπό φιλιού μες το δισάκι της.
Άχραντε μεγαλοδαίμονα, πού με πας και στον πόνο βυθίζω
τα κλαμένα έκπληκτα μάτια μου;
1 σχόλιο:
Θαυμάσιο!!!!!!!
Υιώτα, ΝΥ!
Δημοσίευση σχολίου