Πανσέδες που χορεύουν μεθυσμένοι ιαμβικά
Ηλιοφώτιστοι δέσποτες
που τους σκουντά ο αέρας
Και τάχαμου καμώνονται τους αδαείς..
Πανσέδες που φουντώνουν μες τον κήπο που δεν θέλει πια τον
φράχτη
και μια καλημέρα
Τους λούζει με καταπραϋντική σιωπή
στην κορυφή του στίχου ν’ ανεβούνε
στην κορυφή του στίχου ν’ ανεβούνε
Τρεμίζοντας
σαν λάβαρα του ανέμου..
2 σχόλια:
...τα αγαπημένα μου...
Υιώτα, ΝΥ
Για σένα τότε!!!
Δημοσίευση σχολίου