Αυτό που αντέχω είμαι..
Ένας γόης άνεμος που πάνω από τα πράγματα γράφει
την εγωιστική του έμπνευση.
Λέω με τρόπους των χρωμάτων τα πάντα. Δεν έχω
περιουσίες ανθρώπινες.
Όλα θνητά και τελειωμένα μου μιλάνε.
Να αντέξω τουλάχιστον το πλάσμα που είμαι..
Να μείνω στον αιώνα αθώος..
Πόσα ρήματα ανθρώπινα ξεκαρφώνει για να μείνει
στο βασίλειό του εκεί ο θεός;
Πόσο κουράζει τις τιμωρημένες ψυχές μας;
Γέρνω να κοιμηθώ κι ο ύπνος δεν με παίρνει.
Έχει στερέψει μέσα μου των αισθημάτων η θάλασσα..
Αν μείνω γαλάζιος, ίσως να γίνει ομόθρησκός μου ο ουρανός..
Μάρτης 2010
3 σχόλια:
...γόης άνεμος...
κι Ε-Γωι-στής Γίγαντας!!!
;-))))))
Καλό Βραδάκι, Στρατή...
Όλοι ένα εγωιστή εαυτό αναθρέφουμε Κάκια..
Καλό βράδυ!
;-)))
αλλά όχι έναν Γίγαντα!!!
Μεγαλείο οι μεγενθύνσεις της Ποίησης, Στρατή...
Πλεονέκτημα!...
καλημέρες με ποιητική χροιά....
Δημοσίευση σχολίου