...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

20 Μαρτίου 2012

Όπως ο χαρακτήρα σου



Ο πρωινός αέρας γεμίζει μίσος τις θυμωμένες τσουκνίδες
που ευθύς επάνω ανατινάζονται
όπως να μην τις πλησιάσει πιο πολύ κανένας.
Όπως ο χαρακτήρα σου ίσως.

Έκατσες ανάμεσα στα δέντρα, σ’ εκείνο το παγκάκι
του πάρκου, προτού ακόμα ξημερώσει και η μέρα χαράξει
τον γεωγραφικό χάρτη της πάνω στην ράχη της αιώνιας γης.

Τίποτα δεν ήξερες: ήσουν η λογική που παρακμάζει.
Μέσα σου έμεναν αδιόρθωτα όλα τα ευαγγέλια της θρησκείας-
ειδωλολάτρισσα
είχες αφεθεί να σε κάνει ο έρωτας δούλη.
Ζούσες για να νικάει το κορμί.

Κι όταν προσπάθησα από την εύκολη μεριά σου να σε μάθω-
πλέχτηκε ο μύθος του αιώνιου θηλυκού που αγκαλιάζει
ασφυκτικά κι απομυζά το υπερφίαλο αρσενικό...
 

                                                                         8.1.2010




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου