Γυναίκα αίνιγμα και γυναίκα φάντασμα
και γυναίκα γυμνή πριν η γη αποφασίσει
την περιφορά της
τώρα αιωρούμενη μες τον ήλιο
φιλόδοξη κι άγρια
ανήμερο αιλουροειδές
που με τις τύχες του ανέμου παίζει..
που με τις τύχες του ανέμου παίζει..
Στην ώρα εννιά
κάτω από το δέντρο της κολάσεως
ακονίζεις τα νύχια σου
χαλάς το πρωινό μακιγιάζ
του ύπνου κι επιδίδεσαι
σ’ ένα κυνήγι να δηλώσουν όλα σε εσένα υποταγή..
Άξεστη
σαν ο χρόνος
βιώσιμη
σαν ο άνεμος
πολυπρισματική
σαν συνείδηση κι όμως
μεταλαμβάνεις των αχράντων μυστικών την ουσία..
Αν θα σε μάθω
θα είναι που ξυπνάς μες τα δικά μου όνειρα
και γίνεσαι μπελάς των ήσυχων κι όλων των φοβισμένων..
Γυναίκα αίνιγμα και γυναίκα διφορούμενη
σαν ο παντί τρόπο παραδεκτός Θεός..
7.3.2012
3 σχόλια:
ΩΣ ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΨΙΝΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ, ΤΟ ΕΚΛΑΜΒΑΝΩ.
ΤΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ!
Εκείνοι που αγαπούν τα φεγγάρια Χαρίλαε
ξέρουν από τα μαράζια του έρωτα
Καλό σου βράδυ!
Καλο σου βραδυ επισης!
υγ.συμφωνω!
Αλλωστε, θυμαμαι, στο παρελθον εχεις πεις το ιδιο πραγμα με αλλα λογια.
"οποιος ασχολειται με τα φεγγαρια τον τρωνε οι λυκοι!"
Μ' αρεσε πολυ, κι εκανα, τοτε, σχολιο. Αν θυμαμαι καλα, αρεσε και σ' αλλους/ες. Ετσι εδιχναν τα σχολια τους.
Σαν εκφραση, τη βρισκω πιο ποιητικη και πολυ πιο συμβολικη, πολυ δυνατη, απ'ο,τι :
"εκεινοι που αγαπουν τα φεγγαρια ξερουν απο τα μαραζια του ερωτα".
Δημοσίευση σχολίου