...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

25 Μαρτίου 2012

Σκληρός σαν ένα κάντο που δικαίωσε τον Πάουντ


Σπάζουν με θόρυβο οι τζαμαρίες
το προάστιο μυρίζει θλίψη
οι ιδέες είναι μη εφαρμόσιμες, οι ανθρώπινες επιδιώξεις
είναι σαν ένα χαλασμένο ρουλεμάν
που όπως και να μην το θες εκείνο θα τσιρίζει
μόλις αρχίζοντας να είναι κατανοητός για σένα ο κόσμος
αυτός.

Και αυτό που είσαι, από κολασμένο ένα κάτι
πως δεν θα το μάθεις ποτέ πόσο ελπίζει
να έσφαλε η μοίρα και να γίνεται ξανά να κερδίσει
σε μέλλοντα χρόνο παράδεισο.

Πάνω από τα υψίπεδα που έφτασε μια μέρα το μυαλό σου
να δει μια ανεμώνα που εκεί επέμενε
να ζει και μόνη της την ομορφιά να αξίζει.

Νιώθεται ο χρόνος που δεν σε λυπάται ούτε.
περνά σαν ειμαρμένη πάνω σου.
Σκληρός σαν ένα κάντο που δικαίωσε τον Πάουντ
με θραύσματα πολιτισμών να φτιάξει μία πολυσύνθετη εικόνα.

Κλάψε γιατί αυτό που κατορθώνεις πάντα
σαν ένα τίποτα που σε ρημάζει είναι
κλάψε γιατί αν θες, ανθίζει ο ουρανός
κλάψε- οι θεοί σου απιστούσαν πάντα και το υποπτευόσουν
κλάψε- είσαι ο νικητής του άθλιου θνητού σου συμπεράσματος....

                                                                                            15.2.2010


4 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...

κλάψε- οι θεοί σου απιστούσαν πάντα "και το υποπτευόσουν"

και μετα αφου σκουπισεις τα δακρυα, κρυψε ολες τις εικονες των θεων μαζι με τη δικη σου και σβησε το φως!

Την καλησπερα μου και Χρονια Πολλα!

Gara είπε...

Llorar no es tan malo. Es una necesidad que tiene el alma de descargar lo negativo. El Sol tarde o temprano, sale para todos.

Un abrazo

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

αοράτη

μια καλησπέρα γυρίζοντας από το μακρινό ταξίδι του μεροκάματου..

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Jessenia

no de luto, caeríamos en la alegría y la glentis en la fiesta de las palabras.
besos y un abrazo agradable ..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου