...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

8 Μαρτίου 2012

Τώρα ξύνω τον σοβά της απόγνωσης..


Υποψήφιος για μία ζωή που ετοιμάζεται σταδιακά ν' αγριέψει
Ξέρω τον κόσμο που έχει πλέον παλμό ανταρσίας
Κανένας δεν θα το περίμενε αυτό τελικά:
Όλα αμφισβητούν κι αμφισβητούνται τρώγοντας σάρκες
Τα όνειρα που κάναμε για την πατρίδα
είναι διαμαρτυρημένα γραμμάτια- 
προεξοφλείται μόνο η θλίψη της ρημαγμένης εποχής
Θέλω να ακυρώσω την οποιαδήποτε μοίρα
Με την αντίφαση αντίστασή μου.
Τόσο ήμουν αισιόδοξος έφηβος
Που απ' τα μπατζάκια μου έτρεχαν λίρες
Χαράς. Είχα χρυσώσει την εγωιστική μου αντωνυμία
Τώρα ξύνω τον σοβά της απόγνωσης και εμφανίζεται μπροστά μου
αυτό το παλίμψηστο όπου είναι γραμμένες όλες οι θηριωδίες.
Ποιό είναι το δίκιο των ζητιάνων όταν τους έφτασε εκεί η λογική του παρά;
Είσαι, είμαι μια πληγωμένη καρδούλα
που αναγκάζεται σιγά σιγά ν' αγριέψει..

                                                                   2011



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου