Όλων διέφυγε και δεν που εξηγήθηκε ανερμήνευτη η ψυχή
χρόνια την είχαν οσμιστεί οι επιστήμονες μαντατοφόροι
την έπιαναν με τα αβυσσαλέα εργαλεία τους, την καταγράφαν
πάνω σε κείνες τις γιγάντιές τους εικασίες για το τι αλήθεια περιέχουμε
εκτός από αμφιβολίες και πυκνό θεό.
Υποχρεώθηκε το ταπεινό που είμαστε να λάμψει-
περισσότερη ποίηση μόνο στα καλοπροαίρετα μάτια-
πίνουν το φως και το σκοτάδι, μέσα στα βαθειά ανιχνεύουν
του πράγματος.. Δες!
Οι μέρες είναι οι σοφίες που συλλέξαμε,
μυστήρια ξεδιπλώνονται,
πρέπει να μάθεις για τον θάνατο ενώ θα γεύεσαι την πιο γλυκιά ζωή,
η πίκρα είναι πάντα άπαρτο ωραίο κάστρο!
Δώσε στον χρόνο σου την μουσική που έχεις
λουλούδια θα γεμίσει ο άνεμος
γαλάζιος
ένα βότσαλο λείο μες τους χρόνους
της αιώνιας κατεργασίας του μες τα κρυφά
της θάλασσας τα εργαστήρια
θα σου πει το γλαυκό που σου ανήκει όνομα:
«Ιάσων» και θα χαριστεί
στα φλύαρα κύματα..
Θα συντρέξει πάλι η μοίρα
να φέρει γεγονός της αποκάλυψης μες την αυγή που έχει
τριήρη ονείρων στα ρηχά του ωραίου ύπνου σου
κι όμως αυτό που λάμπει
και όταν φεύγει ο άνθρωπος αφήνει
νόημα του φωτός ψηλά ν’ ανθίσει
θα στο φέρει ξανά κι ο θάνατος ακόμη
και όπου είσαι η σιγουριά θα είναι ότι το ωραίο διαρκεί
και στα λουλούδια
και στα μάτια των παιδιών
και λάμπει!
18.2.2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου