Αν θέλησες το όνειρο να ξέρεις: η ζωή σκλαβώνεται από προσευχή σε προσευχή
Νικούν τα πάθη μας
Τα φεγγάρια καρφώνουν στον ουρανό τις νύχτες
Κι ο υπνοβάτης νους οδοιπορεί ανάμεσα σε υπαρκτά και ανύπαρκτα σύμπαντα.
Γράφω του μεσάνυκτου μετά τις δύσκολες ώρες.
Εχέφρων. Έχοντας διδαχτεί την αρετή από ημίθεους ανέμους.
Τα προικιά μου μακριά μες τον συλλογισμό ενός Θεού με πήγαν.
Μετάλαβα την θέληση των πιο αθώων μοναχικών.
Α μαργαρίτα της άνοιξης που το ξέρω, νά'σε: χοϊκά αναγεννημένη έρχεσαι!
Πάντα πιστεύω στο Θαύμα.
Κερκόπορτες ανοίγει η πανδαισία των χρωμάτων στην καρδιά μου.
Κι ένας πράος ορίζοντας που γαλουχεί την πιο καλή διάθεση των ποιητών
Με εμπνέει σε ύμνους τους δοξαστικούς και φιλοπόλεμες των λέξεων ιαχές..
17.3.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου