ΜΟΙΡΕΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ.

Κατοικώ μέσα στην κάθε ρίζα
ξέροντας σημαντικό που είναι ν’ αγαπάς
και το αλέτρι και το ζώο που οργώνει
χωράφια ονείρου και της γλώσσας τους ορίζοντες..

Επάνω μου την εξουσία του έχει το άστρο, κάθε άστρο
ημερινό ή νυχτιάτικο
που βιάζεται να γίνει ορατό απ’ όλες τις αγρύπνιες.

Μάνα
όλων των ψιθύρων που δεν καταχτήσαμε, Νύχτα!
αιώνια, αρχέγονη, εξουσιαστική!

υποταγμένος πάω στα γινάτια σου
με τα πολυάριθμα λεξιλόγια άστρα σου σαν μοίρες
που μ’ έναν τρόπο μας αναλογούν..

Και ξέρω
να σβήνομαι όπου πρώτα εγγράφηκα:

σε φύλλα λεμονιάς ή στων εσπεριδοειδών την αγιοσύνη
κατέχοντας ότι ξιφομαχώ από σύνεση
κι υπερασπίζομαι αγάπες αναμμένων λουλουδιών!

Ρόδος 25.2.2008