Σπάζουν με θόρυβο οι τζαμαρίες
το προάστιο μυρίζει θλίψη
οι ιδέες είναι μη εφαρμόσιμες, οι ανθρώπινες επιδιώξεις
είναι σαν ένα χαλασμένο ρουλεμάν
που όπως και να μην το θες εκείνο θα τσιρίζει
μόλις αρχίζοντας να είναι κατανοητός για σένα ο κόσμος
αυτός.
Και αυτό που είσαι, από κολασμένο ένα κάτι
πως δεν θα το μάθεις ποτέ πόσο ελπίζει
να έσφαλε η μοίρα και να γίνεται ξανά να κερδίσει
σε μέλλοντα χρόνο παράδεισο.
Πάνω από τα υψίπεδα που έφτασε μια μέρα το μυαλό σου
να δει μια ανεμώνα που εκεί επέμενε
να ζει και μόνη της την ομορφιά να αξίζει.
Νιώθεται ο χρόνος που δεν σε λυπάται ούτε.
περνά σαν ειμαρμένη πάνω σου.
Σκληρός σαν ένα κάντο που δικαίωσε τον Πάουντ
με θραύσματα πολιτισμών να φτιάξει μία πολυσύνθετη εικόνα.
Κλάψε γιατί αυτό που κατορθώνεις πάντα
σαν ένα τίποτα που σε ρημάζει είναι
κλάψε γιατί αν θες, ανθίζει ο ουρανός
κλάψε- οι θεοί σου απιστούσαν πάντα και το υποπτευόσουν
κλάψε- είσαι ο νικητής του άθλιου θνητού σου συμπεράσματος....
15.2.2010
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
κλάψε- οι θεοί σου απιστούσαν πάντα "και το υποπτευόσουν"
και μετα αφου σκουπισεις τα δακρυα, κρυψε ολες τις εικονες των θεων μαζι με τη δικη σου και σβησε το φως!
Την καλησπερα μου και Χρονια Πολλα!
Llorar no es tan malo. Es una necesidad que tiene el alma de descargar lo negativo. El Sol tarde o temprano, sale para todos.
Un abrazo
αοράτη
μια καλησπέρα γυρίζοντας από το μακρινό ταξίδι του μεροκάματου..
Jessenia
no de luto, caeríamos en la alegría y la glentis en la fiesta de las palabras.
besos y un abrazo agradable ..
Δημοσίευση σχολίου