Έχω ένα φεγγάρι που απ’ όπου και να το κοιτάς
είναι ένα κομμάτι αυθεντικό ασήμι.
Κελαρύζει το φως του την νύχτα
και ο αέρας που το κρατά
όπως τραγούδι μέσα στην ανοιχτή του παλάμη
πολλαπλασιάζει φερέγγυος το αίνιγμα:
είναι θεά η νύχτα;
Τόσο αναρωτήθηκα που ξέρω ότι με τα τόσα
άστρα του αυτός ο ουρανός
από τύψη δεν ξέρει-
αλλά
κάποτε
γίνεται
γίνεται
σαν δεκαπεντασύλλαβος
που σφύζει
από έρωτα και αγάπης θεό!
24.1.2010
2 σχόλια:
Siempre es bueno tener esa belleza a la que recurrir cuando la musa se deja dormir.
Un cariñoso abrazo
Jessenia
Yo no sé la lengua, pero sólo una palabra si llega de corazón a corazón, es muy importante ..
un abrazo grande como el mar ..
Δημοσίευση σχολίου