Όλοι φτωχοί- κανένας δεν το παραδέχεται. Όλοι
Νομίζουν πως κατέχουνε το άδειο πλούτο
Τους απαγγέλλεται κατηγορία που την αγνοούν, δεν δίνουν σημασία
Που το ματαιόδοξο τίποτα είναι το τίμημα που θα μπορέσουν.
Και στο φινάλε ονειρεύονται μεταμορφώσεις
Του εγώ που σήπεται και ολοένα με μια μούμια μοιάζει
Με την ταριχευμένη της θέληση.
Όπως η ζωή γύρω τους περνά και ψηφίζει
Υπέρ της απονιάς κι υπέρ του αοράτου
κόσμου που δεν μπόρεσε
Ν' αποκρυπτογραφήσει έντιμα καμία θρησκεία..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Έτσι είναι καλέ μου Ποιητή ..
Φτωχοί πάμφτωχοι..με τις κακίες με τις μικρότητες..Ενα ματαιόδοξο τίποτα όπως πολύ σωστά είπες...
Ο πλούτος είναι στην καρδιά , στην ψυχή..στη βοήθεια των Συνανθρώπων..
Ένα κομμάτι γης μας ανήκει τελικά ..κι εκείνο δεν θα μπορέσουμε να το μοιράσουμε ποτέ !!
Να μπορούσε λέει να ερχόταν μια μέρα που να βασίλευε ομόνοια και αγάπη στις ψυχές των Ανθρώπων...
μα
μάλλον έχουμε δρόμο πολύ..
τουλάχιστον ας προσπαθήσει σαν μονάδα ο καθ' ένας.. όπως μπορεί...
Κάποτε θα γίνουμε Σύνολο..
Καλό Σ/Κ Στρατή
Δέσποινα ας ελπίσουμε ότι θα έρθει μια εποχή που ο άνθρωπος θα ζει φιλοσοφώντας σωστά… (αν κι αμφιβάλω..)
Πολύ αγρίμι έχουμε ακόμη μέσα μας και δεν θα το αποβάλουμε ποτέ μας..
Κι ούτε οι κοινωνίες μου δείχνουν να εργάζονται προς αυτόν τον σκοπό.
Ας είναι..
Ας διαφυλάξουμε όσο μπορούμε την αθωότητα που είχαμε όταν ήμασταν παιδιά..
Ή μήπως κι αυτή αμφισβητείται;
Ωωωωωωχ!
Δύσκολα είναι τα πράγματα..
Σ’ ευχαριστώ που με διαβάζεις!
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου