Χοροπηδώ ανάμεσα στα τιμαλφή των λέξεων.
Οι υποψίες μου είναι χαντάκια.
Δεν υπερασπίστηκα αυτόν τον στρατό γιατί ήξερα
Ότι και δίχως μου θα τα καταφέρει.
Πολύ έσυρα την φαντασία μου προς την μεριά του θεού.
Κοίτα αν θες απόψε το φεγγάρι
Χτένισε τα μαλλιά σου και σκέψου με
Όπως ακουμπώ το κουρασμένο κεφάλι μου
Στην κοιλιά σου, την γόνιμη γαστέρα της αιώνιας άνοιξης.
Κι άκου
Πως λαχπατούν μες τα σύννεφα οι μουσικές που εφηύρα
Και φλογίζονται και γίνονται πυρ
Που κυριεύει την αργυρή νύχτα και το μυαλό που μου ‘χει απομείνει..
13.10.2011
2 σχόλια:
Δε θέλει μυαλό η φωτιά,
μόνο καρδιά να έχεις έτοιμη να καεί, Στρατή!...
Υπέροχες εικόνες....
καληνύχτα...
ΚΑΚΙΑ
δεν είναι οι εικόνες είναι οι λέξεις που θέλησαν να σπινθηρίσουν..
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου