είναι το ζωντανό ποταμάκι που παίζει με την τύχη του αιώνιου νερού-
το νυχτολούλουδο που ξέχασε ποιό είναι
η χειρομάντισσα ώρα που αρπάζει μία τούφα από φυλλώματα
κι ο κόκορας εκείνος της αυγής που επαγρύπνησε και τώρα που 'ναι η ώρα του θυμώνει
λιγάκι πριν το εγερτήριο της χαράς.
ένα τριαντάφυλλο δαγκώνει την ανυπαρξία
κι ο έρωτας είναι καθ' όλα υπαρκτός.
Κυρίου δεηθώμεν!
χορεύει το φως πάνω από τα πράγματα χορεύει το φως
με το ξεκίνημα της μέρας η καρδιά δυνατά πώς χτυπάει!
κι επιβραβεύεται η παντομίμα που ζητάει να γίνει η θλίψη καθενός
ένα που παρασύρθηκε απ' τον αέρα φύλλο..
8.5.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου