ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ.

ΙΣΤ΄.

Ανακατωμένα τα μαλλιά σου-

φεγγάρι κρύβουν που την νύχτα ξεγελά

και πάνω στο κεφάλι σου καλπάζει..

Είσαι η αρχόντισσα των  αδιάφορων  συναθροίσεων

που γεμίζουν με κέφι την μέρα..

Εγώ μεταπλάθω το είναι μου

σ’ ένα σκληρό αβέβαιο πλάσμα

που θέλει κι άλλο κι άλλο πείσμα για να επιβιώσει..

Και ξέρω ότι μεταγλωττίζεις τον έρωτα

τόσο σπουδαία που να ξαναγίνεται ποίημα

στις σελίδες του αύριο..