ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ.

ΙΒ΄.

Φυλακισμένη μέσα σ’ όλα τα λόγια μου, τις σκέψεις

που στο μυαλό δεν χωράνε

κάνεις τον κύκλο σου μέσα στην τόση μουσική

του ήλιου.

Το σώμα σου σταλάζει της χαράς τις σταγόνες.

Σκιρτάς

σαν ελαφίνα που την μέθυσε ο Βάκχος έρωτας.

Είσαι μια παθιασμένη μουσική

που μαθαίνεται όταν μπορείς να κοιτάζεις

μέσα στα μάτια αγγέλων..

Λυσίκομη, αινιγματική, παντοτινή θεά μου..

Σε βρίσκω μέσα σ’ όλες τις μέρες που χαρά πλημμυρίζουμε

Σε βρίσκω μέσα σ’ όλες τις νύχτες που με άστρα μιλάνε..

ΙΓ΄.

Να σου δώσω έναν ήλιο για νόμισμα, να μ’ ακούς

στον αέρα που μόνος μιλάω     

και στο μαύρο της νύχτας σου…

Φιλοδοξώ έναν ουρανό δικής μου έμπνευσης κι έναν μύθο

επίγειο

άνοιξης που έχει τα λουλούδια της πρώτα

μες την καρδιά μου.