Εγώ λατρεύω τις παρομοιώσεις.

Απόψε ας κλάψεις στην αγκαλιά μου.

Το φεγγάρι είναι πειθήνιο άστρο.

Το αγγίζω σχεδόν με το χέρι μου.

Εσύ είσαι μακρινή κι όμως με τον νου μου σε φτάνω

Και στα μαλλάκια σου ανάμεσα αφήνω

Αυτό το κόκκινο γαρίφαλο

Που σε φτάνει στα πέρατα της πιο γυμνής μου επιθυμίας.

Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται.

Η πόλη είναι μια ευνοϊκή κάλυψη

της συντροφικής μας ανάγκης.

Εγώ λατρεύω τις παρομοιώσεις.

Αφήνω στο μαξιλάρι σου ένα φιλάκι ολόγλυκο

Που είναι τόσο απλό όσο

Αυτή που θα ήθελα να σου κάνω η κουβέντα..

                                                             27.10.2011 Λαμία.