Απόψε κοιμήσου σαν να είσαι κάτω απ’ τις ασπίδες φτερούγες μου.
Κοιμήσου ατενίζοντας τον ίδιο που κοιτώ ουρανό.
Και μην φοβάσαι τίποτα πια να σε βλάψει.
Θα στείλω ωδικά λουλούδια στον ύπνο σου να μοσχοβολήσουν
και να ευωδιάσει η ανάσα σου.
Και όταν θα φτάσεις στην σκάλα εκεί του ονείρου
Θυμήσου πως θα σε κρατώ μην πέσεις μες
την γήινη πραγματικότητα..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
η Νύχτα τρέμει, Στρατή...
εκείνη χρειάζεται φτερούγες Αγγέλου....
Το Αιώνιο Κορίτσι έχει μάθει να διασχίζει Γέφυρες προς τ'Αθάνατα Σενάρια μιας Ιδανικής Ζωής...
Καληνύχτα....
ΚΑΚΙΑ
φλυαρούν θλιβερά οι γήινες πραγματικότητες..
στην εποχή μας..
θάθελα να μπορούσα να δω από την άλλη μεριά της ζωής μου, την ζωή μου να αλλάζει ρότα..
Καληνύχτα!
Δημοσίευση σχολίου