8.
Τα μάτια σου έβαλα στον ουρανό των λόγων μου σαν άστρα!
να λάμπουν να ξεγίνεται
της νυχτιάς το θράσος
να λάμπουν και να γίνεται
ευτυχία η στιγμή
και η ώρα μέλι!
Ηράκλειο 1980
2 σχόλια:
Να που κάποιος τελικά γεννιέται Ποιητής...
δε γίνεται...
αυτό αποδεικνύει η διαχρονική αισθαντικότητα
απέναντι σε καθετί....
Σε φιλώ...
ΚΑΚΙΑ
είθε!
Δημοσίευση σχολίου