ΙΔ΄.
Τα λόγια μου περιέχουν το σώμα σου, νοτισμένα από σένα
Γίνονται μια ομοιοκατάληκτη αγρύπνιας όλης προσευχή που δίχως οίστρο νύχτας πάει
μέσα στο καθαρογραμμένο άπειρο.
Εσύ είσαι μια σκέψη που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε
γιατί την έκανε η μουσική φλογέρα
που παίζει ένα πικραμένο κι ορφανό παιδί
επάνω στο κατάστρωμα ενός πλοίου.
Έτσι που όταν σου μιλώ και τίποτα πια δεν μου κάνει
να σε μαθαίνω όπως το μπορώ εγώ: με στίχους και όνειρα..
Θα σε πάρουν κατά πως φαίνεται τα λόγια , θα σε παν’
στην χώρα των πόθων-
Εκεί που είναι ένα δάκρυ ερωτευμένου το μοναδικό
νόμισμα που τον κόσμο εξαργυρώνει..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Μας έχεις μυήσει στον Έρωτα
ακόμη κι αν οι μέρες που έρχονται είναι Σκληρές...
και μας έχεις συμπορεύσει με την Ευαισθησία
και όλο το Κρύο που μας παραμονεύει θα το αντιμετωπίσουμε με Ζεστή Καρδιά....
ΑΥΤΟ είναι υπερτατο δώρο Ποίησης!!!
Σε φιλω...
ΚΑΚΙΑ
Ας σκεφτούμε έναν κόσμο όπου θα του ‘λειπε η Ομορφιά κι η Ποίηση..
Πόσο φτωχός αλήθεια θα ήταν!
Τι θα ήταν η ίδια η ζωή αν ο άνθρωπος δεν μπορούσε να κάνει όνειρα;
Κι ο Έρωτας; Αν δεν υπήρχε..
Αν ήταν όλα επίπεδα χωρίς το πάθος και την έξαρση ενός όρους..
Είναι από μόνη της η ψυχή που ζητάει διαφυγη προς το Ιδανικό προς το Ανέκφραστο..
Κι ο ποιητής
απλά προσανατολίζει τα τηλεσκόπια προς τον μακρινό πλανήτη των μετουσιώσεων..
Τα πάντα σε Ζωή
που σφύζει!
Δημοσίευση σχολίου