...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

30 Οκτωβρίου 2011

Μια μέρα (κι ας λείπω) θα με παραδεχτούνε..



Μια νυχτερινή διαφάνεια που απλώνεται όπως οι ώρες πάνε να αφανιστούν
μέσα σε κείνον τον καταποτήρα
Που φέρνει το εντεταλμένο μεσάνυχτο να απαξιώσει
τον κόπο της μέρας.
Οι πολιτικές είναι πλέον στριφνές.
Δεν θέλω – για ό,τι μου ετοιμάζουν, δεν θέλω.
Δεν θα παραχωρήσω τίποτα αναντίρρητα.
Είμαι κρυμμένος ο λαός μου.
Είμαι φανερός ο λαός μου.
Είμαι ο ποιητής από της μάνας μου το γάλα.
Είμαι εθνικός, είμαι οικουμενικός. Ξέρω
Ότι θα με παρεξηγήσουν- δεν θα καταλάβουν
Την πολυχρωμία που ήθελα.
Μια μέρα θα γράψω μια θλιμμένη μπαλάντα
Που θα χωράει μέσα της όλη την Ομορφιά κι όλες
τις νότες που συλλάβισα.
Μια μέρα (κι ας λείπω)
θα με παραδεχτούνε..

                                                          27.10.2011 Λαμία..

4 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Θελω έναν Ποιητή
που θα ξεφύγει της Μοίρας που επιμενει να τον καταξιώνει απόλυτα μετα Θανατω..

θελω έναν Ποιητή να μοχθήσει κόντρα στο πείσμα της Ειμαρμένης του
και να αναδυθεί στην Κορύφωση της ΑΞΙΑ του
οσο το αίμα του Ζωντανό και Γάργαρο κεντά στεφάνια Ενθρόνισης στο Νόημα της ΖΩΗΣ.....


Σε φιλώ...

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΚΑΚΙΑ
"εγώ δεν είμαι ποιητής, είμαι στιχάκι.."
Καλή σου μέρα!

~reflection~ είπε...

Δε με πείθεις, Στρατή...

είμαι πονηρή ως Γυναίκα...

Μπορώ να δω μέσα σου
και διακρίνω Ποτάμια και Καταρράχτες Ποίησης ΥΠΕΡυψωμένης πανω από τ'ανθρώπινα!!!!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Κάκια
Δεν υπάρχει τίποτα πάνω από τα ανθρώπινα..
Υπάρχει μόνο η ″καθαρή ματιά″ που μπορεί να διακρίνει ακόμα και μες τα πιο μαύρα σκότη..
Αν την κατέχεις, έρχεσαι στον βωμό της ποίησης αγνός..
Και δεν χρειάζεσαι όλα αυτά τα φληναφήματα που κομίζουν οι περισπούδαστοι τάχαμου μιας άγονης φιλολογίας..
Αλλά γιατί με βάζεις να λέω πολλά; Ξέρεις ότι δεν θέλω..
Καλημέρες!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου