Ωραία που γύρω απ' το πηγάδι σφάζονται οι μεταμέλειες-
κάτω από το φως του πια γεμάτου φεγγαριού!
σ' αγαπώ μ' έναν τρόπο παράφορο
ζαλισμένος από το θαρραλέο τούτο που θάλλει αγιόκλημα.
τα μάτια μου τινάζουνε της φαντασίας την σκόνη αλλά εσύ
με πολλούς τρόπους δεν είσαι απόψε εδώ
που οι γκρεμισμένες χίμαιρες στο τοιχαλάκι ακουμπούν
ενός ονείρου.
θα σε πω σαν φωτιά θα σου παραδοθώ όπως να είναι ύστερα εσύ για πάντα να με κάψεις
αφαιμάσσοντας την ψυχή των λουλουδιών που σου κανοναρχούνε
κάνοντας πιο την θέληση θέληση και πιο
το αίμα αίμα.
και σπέρνω επιθυμίες ζωντανές που θα καρπίσουνε απόψε
σταλάζοντας την ευωχία τους μες την καρδιά των ανυποψίαστων γιασεμιών!
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Στρατή, σεργιάνισα στη σελίδα σου σήμερα και ένιωσα τη πίεση των ημερών μέσα μου να ξεφουσκώνει, να σκορπάει σαν χνούδι στον άνεμο, να γίνεται σύννεφο και να ξεμακραίνει..
εκεί που πια ούτε τη φτάνω ούτε με φτάνει…
Μαγική η δύναμη των στίχων σου!
Καλή σου μέρα!
Μελίνα
όταν γυρνάς αυτήν την ώρα από την δουλειά, και διαβάζεις τέτοια σχόλια, νιώθεις λίγο περήφανος!
Σ' ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου