Είπα πολλά και ύστερα κουμπώθηκα σφίχτηκα όπως αχινός που τον κεντάνε
Κανείς δεν μένει εξάλλου απρόσβλητος έσταξα μέσα μου την όξινη ευαισθησία την πολιορκημένη
Ωραία ξημέρωσε άκουσα τους ζεματιστούς ήχους
Αναστέναξα ήπια το αθάνατο νερό καψώθηκα
Και κρύωσα και ήρθα απότομα στα συγκαλά μου ήμουν χοϊκός
Και ήμουν γήινος και ήμουνα θνητός και ήμουν
Ήρωας έξω από τις πραγματικότητες ζεστό αεράκι που σου παρασέρνει
Την σκέψη για να συναντήσεις κείνο που είναι ουσία της ζωής και ύστερα είναι απολαβή και τόκος και αρχέγονη ανάμνηση…
23/7/2025

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου