Αυτό που έχει υποστεί μια μέλισσα σε αγωνία
Κανένας δεν το μπόρεσε να το εκφράσει. (Και τι θεάρεστο έργο!)
Σκαλώνουμε πίσω από βαρύτιμους αριθμούς
Της ευαισθησίας.
Πέρα από όλες τις θνησιμότητες στερέωσα την Ποίηση.
Ήθελα να είμαι η αμυντική ασπίδα που επάνω της
ξεσπά η πραγματικότητα
Την φούρια και το δηλητήριο των γεγονότων
Της. Στο βάθος διέκρινα των φαινομένων
Μια επικινδυνότητα πολλαπλασιασμένη.
Αναμαζώχτηκα. Βαθιά βαθιά μου λυπήθηκα.
Τώρα όσο γερνώ είμαι και όμως ολοένα
και συγκλονιστικά τόσο νεότερος όσο μου επιτρέπουν
οι λέξεις.
Α σπάθη λαιμητόμε βάρβαρε που με πάντα με απειλείς να με αφανίσεις!
7/10/2024
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου