Μια εγγύηση τα γραπτά ότι δεν θα συνοφρυωθούμε…
Ίσως να ξαναμπούμε σε μια ανθισμένη μήτρα
Γυρεύοντας τον νευραλγικό θάνατό μας.
Θα γίνουμε το ταπεινό ετούτο·
αν γίνουμε ένα φουντωμένο δέντρο που ασχημονεί με τα κλαδιά του εναντίον του ανέμου
Η Ποίηση θα αποκτήσει φονικές διεκδικήσεις
Και θα εξακοντίσει θεωρίες επί θεωριών, καταπάνω
Σε ένα σύννεφο που θα αξίζει κι άλλης προσοχής….
Ο στίχος πάντα βρέχει…
Ο στίχος είναι κορυφαίο όπλο φονικό!
Ο στίχος η καταφανής καταδίκη μας!
Ο στίχος ο μπαλωμένος μας εαυτός!
20/10/2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου